şabalıdı — sif. Şabalıd rəngində, qəhvəyi. Şabalıdı saç. Şabalıdı saqqal. – Mir Məhəmməd Kərim ağa şabalıdı rəngli, qolsuz əbasını çiynindən endirib ayağa durdu. M. C.. Azacıq sonra Həmzə . . başında şabalıdı Buxara papağı olduğu halda . . otağın yuxarı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cıbrıxlamax — (Oğuz, Zəngilan) qərzəkdən çıxarmaq <qozu, fındığı, şabalıdı>. – Şabalıdı cıbrıxla, mən də gəlləm (Oğuz); – Cəvizi çıbrıxle:rıx (Zəngilan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dabannamax — I (Qəbələ) şabalıdı dabanla basaraq qərzəkdən çıxarmaq. – Uşaxlar cecə dabannamağa gedillər II (Zəngibasar) çatmaq. – Çapığ olmasan, səni dabannıyaram … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çöl-bayır — is. dan. Evdən dışarıda hər bir yer, ətraf yer. <Çimnaz> çöldə bayırda geydiyi qara satin tumanını, nisbətən təzə şabalıdı qədək arxalığını çıxarıb boğçaya qoydu. Ə. Ə.. Doğur qış səhəri, susur çöl bayır; Baharın özü də burda qışlayır. N.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəhər — sif. Açıq şabalıdı rəng (at haqqında). Qurbanəli bəyin nökəri bir kəhər atın çilovundan yapışıb bir az kənarda dolandırırdı. C. M.. Kişnəyəcək qaşqa, kəhər atım mənim; Xallı toplan ayağına dolaşacaq; Kənd qızları təzə xəbər danışacaq. M. Araz. // … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəstanə — is. <əsli yun.> Şabalıd. <Xədicənin> nəzər diqqətini cəlb edən bir işi vardısa, o da həddindən fəzlə gur kəstanə rəngli saçları idi. S. H.. <Muxtarla xanımı> . . yasəmən və kəstanə çiçəklərinin rayihəsi əhatə etdi. Ç.. Kəstanə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərakəndə — z. və sif. <fars.> 1. Bir yerdə və müntəzəm halda olmayan; nizamsız, qarmaqarışıq, dağınıq. Qoşun dəstə dəstə, pərakəndə bir halda gəlib keçirdi. Ç.. Direktor masanın üstündə pərakəndə halda olan kağızları nizama saldı. Q. İlkin. Pərakəndə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonurgöz(lü) — sif. Gözləri qonur (şabalıdı) olan. Bunların <əsirlərin> içində buğdayısifət, qonurgözlü, uzun kirpikli bir qız vardı. Ç.. İdris . . qonurgözlü bu qızı tanımışdı. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonurlaşmaq — f. Qonur rəng almaq, şabalıdı rəngə çevrilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumral — sif. Açıq şabalıdı rəngində olan. Ayrım qızı qısaboylu, kök bir qadın idi. Kiçik qumral gözləri, ay kimi yuvarlaq üzü var idi. A. Ş.. O qumral saçları tökəndə üzə; Olur könlüm evi viranə, dilbər. R. R.. Elmü ürfan qazanmağa getdiyi yerdə; Əsir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qunduz — is. zool. Qiymətli dərisi (xəzi) olan gəmirici heyvan. Qunduz xəzi. – Gəmiricilər içərisində ən gözəl xəzi olan qunduzdur. Qunduzların xəzi şabalıdı qonur rəngdə olur və qıl tüklərin altında dərini islanmağa qoymayan sıx yumşaq tükləri olur.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti